به نام قداست

به خداي بزرگ و مهربانم:

سلام خداي خوبم،به روشنايي چندين بلور نور كه خودم برايت در قلبم درست كرده ام

ميدانم دلم خيلي محقر است ولي خداي عزيزم تو روشنش كن

خدا جان عزيزم،دوست دارم برايت يك شعر شيرين و شكر ريز بنويسم

و آنرا فقط و فقط براي تو بخوانم

و اگر دستخط نيكويي ندارم همين برايم كافيست كه لبخند تو را چون قابي به دلم مهر كنم......

خداي شيرينم،بسيار گفتند كه از عوالم اين دنيا نيستم.....

چه بوده كه همواره رد پايت را از آن دورها مثل پروانه اي كه بر گل مينشيند تعقيب كرده ام تا بدينجا رسيده ام

خداي قوي من........اگر دنياي خاكي خواست روحم را خط خطي كند ...

اگر آدمهايش گاهي مرا نفهميدند و باز هم خيلي ها مرا نفهميدند

آنگاه كه حال غربت مرا محاصره كند و هجوم غم و سختي به قلب كوچكم فشار آورد،خدا جانم......من تنها تو را دارم

من منتظر زيبا ترين نقشت به ايمان و روح خود خواهم ماند

تمام من فداي مهرباني و صداي تو...خداي جاودان من......

سلام.خدا جون سحر ها دلم هواي گريه مي كونه.آخه نه مكه را ديده ،نه بقيع ،نه مدينه، نه كربلا،نه....خداوندا تو خود گفتي كه در قلب شكسته خانه داري،شكسته قلب من جانا به عهد خود وفا كن. سحرها دلم هواي اين ميكنه كه مثل بارون ببارم تا شايد خدا با ديدن دريا شدن اشك ها زودتر بيارتش.آن سفر كرده كه صد ،نه ،هزاران قافله دل همره اوست.نمي دونم.اما از تمام وجود مي خوام كه دلم همراه امام غايبم باشد.با تمام وجود مي گويم هر كجا هست خدايا تو زودتر برسانش و به سلامت دارش.كاش كه اين فاصله را كم كني.خدايا تو را به بي بي دو عالم قسمت مي دهم دگر اين دوري بس است.خدايا حتي اگر به برزخ آتش نشسته ام ،مهدي بيايد.مهدي با ظهورش شاد باشد.بعدش هم خدا مدينه مدينه مدينه....كربلا ديدن ارباب و... خدايا گريه ها امانم را بريده اند.

خدا....دوستت دارم خدا.الهم عجل لوليك الفرج