تنها تر از هميشه
جام مي ام تهي است
جام غمم پر است
وز جام دل مپرس که آنرا به سنگ صبوري شکسته ام.
مدتهاست دلم گرفته است و شايد بهتر است بگويم شکسته، شکسته از دست روزگار از دست خودم و از خداي خودم خدايي که فکر مي کردم همان طور که من عاشقانه دوستش دارم او هم مرا دوست دارد اما زهي خيال باطل...در اين روزها چيزهايي ديدم ومي بينم که تحمل آنها برايم سخت است به قول معروف چه فکر مي کردم و چي شد.از دعاهايي که همه بر عکس به استجابت مي رسند از لحظات سختي که دارم به سختي مي گذرانم از جايي که فکر مي کردم به آنجا تعلق دارم ودر آنجا احساس آرامش مي کردم ولي حالا چه...خسته شدم از همه چيز و همه کس اما چيکار کنم .راهي جز تحمل واستقامت ندارم اما همان طور که همه مي دانيم همه ي اين سختي ها و ناراحتي ها زود گذرندو دل را به همين خوش کرده ام . از شما مي خوام که از خداوند براي من طلب عفو و بخشش کنيد چونکه جسارت کردم واز سختي هايم پيش او شکايت کردم وتندي کردم که خود گناهي نابخشودني است و هميشه يادمان باشد که براي فرج پايان بخش همه ي سختي ها ، امام زمان (عج)دعا کنيم.