سلام، تظاهر به ندانستن هميشه عين ندانستن نيست.بعضي وقت ها ترجيح ميدم نشون بدم چيزي را نميدونم تا اينكه از ديگران تجربه بيشتر كسب كنم.تا اينکه بدانم و چيزي بر من افزوده نشود.اما الان غريبي بي كسي اندازه داره دل منم اخه خدايي داره. کجاست منتظر تو؟ چه انتظار عجيبيتو بين منتظران هم عزيز من چه غريبيعجيب تر که چه آسان نبودنت شده عادتچه کودکانه سپرديم دل به بازي قسمتچه بي خيال نشستيم، نه کوشش نه وفاييفقط نشسته و گفتيم خدا کند که بيايي.....با اين وجود باز هم مي گويم خدا كند كه بيايي اي كه امير دل مايي.دلم برات خيلي تنگه امامي كه همين زمان در اعماق قلبم شور عشقت با تمام وجود صدايت مي زند.يا حق
