به نام قداست

به خداي بزرگ و مهربانم:

سلام خداي خوبم،به روشنايي چندين بلور نور كه خودم برايت در قلبم درست كرده ام

ميدانم دلم خيلي محقر است ولي خداي عزيزم تو روشنش كن

خدا جان عزيزم،دوست دارم برايت يك شعر شيرين و شكر ريز بنويسم

و آنرا فقط و فقط براي تو بخوانم

و اگر دستخط نيكويي ندارم همين برايم كافيست كه لبخند تو را چون قابي به دلم مهر كنم......

خداي شيرينم،بسيار گفتند كه از عوالم اين دنيا نيستم.....

چه بوده كه همواره رد پايت را از آن دورها مثل پروانه اي كه بر گل مينشيند تعقيب كرده ام تا بدينجا رسيده ام

خداي قوي من........اگر دنياي خاكي خواست روحم را خط خطي كند ...

اگر آدمهايش گاهي مرا نفهميدند و باز هم خيلي ها مرا نفهميدند

آنگاه كه حال غربت مرا محاصره كند و هجوم غم و سختي به قلب كوچكم فشار آورد،خدا جانم......من تنها تو را دارم

من منتظر زيبا ترين نقشت به ايمان و روح خود خواهم ماند

تمام من فداي مهرباني و صداي تو...خداي جاودان من......