به نام حضرت دوست

*************

ميشود مست از نگاهت اين وجود

بي حضورت اين نفسها را چه سود

من تو را انديشه خود کرده ام

هم فداي تو همه بود نبود

مهر و مه هر دو به دورت گشته اند

موجها از بهر تو اندر سجود

اي به قربانت وجود کوچکم

جز خيالت فکر فردايي نبود

هر زمان آيد به چشمان تو اشک

ميفتد يادت به آن ياس کبود

کاش اما صبرها پايان شود

تو بيايي زودتر از هر چه زود****

تقديم به امام زمان (عج)