حرفهاي ما هنوز ناتمام...تا نگاه مي کني: وقت رفتن استباز هم همان حکايت هميشگي!
پيش از آن که باخبر شويلحظه ي عزيمت تو ناگزير مي شود
آي...اي دريغ و حسرت هميشگي!
ناگهان چقدر زود دير مي شود!