با سلام و عرض ادب و احترام
متاسفانه مبني بر لو رفتن هويتم بايد بگم كه: از كجا معلوم كه؛خود وبلاگ؛ هويت من رو فهميده؟
شايد الكي عنوان كرده باشه تا من خودم، اعتراف كنم....ولي به هر حال مجبور به تعويض تخلص ادبي خويش هستم.
به هر حال اگر فرض مذكور رو با احتمال20% هم قبول داشته باشيم اين يعني اين كه تمام نقشه هايي كه براي وبلاگ كشيده بودم نقش بر آب شد...
نوع نوشتن من كه خوشبختانه يا متاسفانه تابلو شده
و من اگر تخلص يا نام مستعارم رو عوض كنم باز هم بي نتيجه است.
بسيار مشتاقم بدونم چطور چنين فرضي پيش آمده
وقتي آدم بدونه كه شخصي اون رو نميشناسه و با هيچ فردي تعارف نداره ،حرف دلش رو ميزنه و اگر شناخته بشه....اون ديگه يه حرفه ديگه هست.
و...بالاخره در مورد صبا بايد بگم:
سلام خانم صبا.
آن روز كه در آن سفر با هم آشنا شديم و با هم همسفر بوديم هيچ به چنين روزهايي فكر نميكردم.
آيا اين من و تو واقعا همان دو تا زائر شكسته دل هستيم؟من اينجا از شما ميپرسم ما همانهايي هستيم كه راه بين كوچه هاي قم را تا حرم با هم ميپيموديم و با هم كنار ضريح ميرفتيم وبعد در حياط بزرگ پرواز كبوترها را تماشا ميكرديم؟ يقين دارم منظور مرا خوب فهميده ايد
اميدوارم كدورت ايجاد شده هر چه زودتر از بين برود.همين جا يك دسته گل نرگس پر از باران ويك نفس عطر زيارت عشق را به تو تقديم ميكنم.
در پاسخ به،خود وبلاگ،
متاسفانه از فاش كردن نام خانم صبا معذورم همين را بدانيد كه ايشان در همين مدت اندك كارهاي مفيدي جهت برنامه هاي كانون انجام داده اند. از همه اعضاي كانون همچنين مدير وبلاگ به خاطر زحماتشان تشكر ميكنم.و در آخر...
من كه ميدونم هنوز هيچكسي من رو نميشناسه و اين ادعا يه تير رها شده در تاريكي بوده..... باز هم از صميم قلب خسته نباشيد ميگم
والسلام عليكم ورحمة الله و بركاة
صباح