اي بنده تو سخت بي وفايي ،
از لطف به سوي ما نيايي
هرگه که ترا دهيم دردي ،
نالان شوي و به سويم ايي
هر دم که ترا دهم شفايي ،
ياغي شوي و دگر نيايي . . .
اي بنده تو سخت بيوفايي ...
آموخته ام که وقتي نااميد ميشوم ، خداوند با تمام عظمتش ناراحت ميشود و عاشقانه انتظار ميکشد که به رحمتش اميدوار شوم . . . !
