به نام خدايي كه همين نزديكيست...

كاش الان خانه بودم.....

حتما الان درخت انار خانه براي من دلتنگ است...

وبيشتر از او مادر نازنينم....و پدر مهربانم.....

و آسمان شهرم و هوايش.....

الان حتما توي خيابان ها فرشهاي سرخ و نارنجي و زرد برگ پهن شده..

و در نزديك سرو هاي بلند و مغرور سبز سايه هاي پاييزي نقش بسته...

ياسها از روي ديوارها مستانه لبريز شده اند

وقتي باران ميگيرد هزار طيف نامرئي و لطيف از آسمان جاري ميشود و بوي نم پياده روها را فرا ميگيرد....

يادش بخير دو سال پيش بود كه با دوستم روي نيمكت حياط مليح پيش دانشگاهي زير باران مي نشستيم و با هم چايي ميخورديم

دو تا برگ خوشرنگ و خوشگل بر ميداشتيم و بين يك صفحه از كتاب ميگذاشتيم صداي باران و

نسيم و بوي برگ......

چقدر دلم براي بهشتم تنگ شده.......