هر روز با خود مي گم از فردا ازفردا غافل از اينكه روز ها مي گذرند مي روند و ديگر باز نمي گردند با همين امروز و فردا كردن ما مي بيني خدا خودمم اينا رو مي دونم ولي يه چيزيو نمي دونم كه چرا چرا شروع نمي كنم چرا نمي گم بسم الله اما چرا مي دونم خدايا اراده من ضعيفه خداجون تو را به حق فاطمه زهرا به حق گل نرگس اراده منو محكم كن منو وارد اين راه كن به شرطي كه ديگه نگم فردا...

ميبيني اشكا امونم نمي ده ...

خدايا كمكم كن با تو باشم...