سلام

چرا نمينويسيد؟

ما منتظريما؟!

خوشگل مينويسي.....

سلام،

اين شعر را به صفحه قشنگ شما تقديم ميکنم.......

تقديم به آن امام مهربان غايب از نظر

ستاره هاي روشن اميد.....

اگر چه باز هم غمي نهفته در کلام من

تو رنگ شادي بهار را به آن بزن

تو اي امام من....

که روشناي صبح تو ،صداي تو،نگاه تو،دعاي تو......بهانه سلام من....

تو اي امام من

تو را صدا زدم به نغمه ي پرنده اي حزين

پرنده اي حزين ولي هميشه در خيال تو....

فداي گامهاي سبز تو تمام من.

(اميدوارم در نويسندگي وبلاگت موفق باشي،منم دعا کن،خدافظ)

راستي آيا کودکان کربلا
تکليفشان تنها
دائما تکرار مشق آب آب
مشق بابا آب بود؟
سلام.من پست هاتونو خوندم. راستشو بخوايد اول فکر کردم وبلاگ شخصيه ولي بچه ها گفتن که وبلاگه کانون ياسه!!!!!!!!!!!
تو کربلا خبري از هندوستان نبود!! و کربلا فقط توي اشک و ناله خلاصه نمي شه.فکر مي کنم اين اسم زيادي براي مطالب اين وبلاگ بزرگ باشه.
پيشنهاد مي دم فقط روي احساسات کليد نکنيد.بهتره اشاره هايي هم به فلسفه و اثار قيام امام حسين بشه.به قول يکي از دوستام براي ما فقط شور حسيني باقي مونده ولي از شعور حسيني خبري نيست....
مطالبو هم از حالت شخصي در بياريد،چون فوق العاده يکنواخت شده.
موفق باشيد