سلام
پاراگراف اول مطالب رو كه خوندم يه لحظه برگشتم دوران نوجواني و به ياد رمانهاي خوندنهاي اون دوره خودم افتادم. پر از آه و ناله از روزگار و...
اما مثل اينكه آه و ناله ها و فرياد كمك خواهي مجدد شما آغاز گرديده، شما كه يك بار رفتين جاي كه پاي خيلي ها نرسيده، پس اينقدر ناله نكنيد عوضش دعا كنيد اونايي كه نرفتن دعوت بشن ما هم دعا مي كنيم شما دوباره دعوت بشويد.