يا الله الله الله فدا ييان راهت هميشه از لذت فدا شدن گويا هستند. ما را نيز بي نصيب نفرما مي دانم هميشه مهربان هستي

سلام بهشت من خدا اگر بپذيرد ـ اگر شد خيالم تخت است , نهايت آ رزويم.

اما خدا با همه بدقولي ها دوستمون داره و الا تا حالا هزار بار از پرتگاه کوه گناهاني که ساخته ايم پايين افتاده بوديم. دوستش دارم چون اسمش خداست ...... اميدوار باش و تلاش کن و اراده ......

همه فکر ميکنند ... چون گرفتارند به خــــــــــــــدا نمي رسند اما ... چون به خـــــــــــدا نمي رسند گرفتارند ..............

خدايا خطا از من است، مي دانم. از من که سالهاست گفته ام "اياک نعبد"، اما به ديگران هم دلسپرده ام. از من که سالهاست گفته ام " اياک نستعين" ، اما به ديگران هم تکيه کرده ام. اما رهايم نکن... بيش از هميشه دلتنگم... به اندازه ي تمام روزهاي نبودنم..."

خدايا هيچکس اندازه تو به حرفهايمان گوش نمي دهد ناسپاسي نکنم! قول دهيم قولمان به خدا در حد حرفمان نباشد آنوقت مي بينيم خدا بخاطر ما چه کارها که نمي کند!!!! ;کاش همان اندازه که پايبندي به قولمان برا ديگران مهم بود براي بدقول نشدن پيش خدا هم همين قدر اهميت مي داديم

اي بنده تو سخت بي وفايي ،

از لطف به سوي ما نيايي

هرگه که ترا دهيم دردي ،

نالان شوي و به سويم ايي

هر دم که ترا دهم شفايي ،

ياغي شوي و دگر نيايي . . .

اي بنده تو سخت بيوفايي ...

آموخته ام که وقتي نااميد ميشوم ، خداوند با تمام عظمتش ناراحت ميشود و عاشقانه انتظار ميکشد که به رحمتش اميدوار شوم . . . !